Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, στην κορυφή του λόφου του Αγίου Γεωργίου αναπτύχθηκε οικισμός κατά τους Μεσοελλαδικούς χρόνους, ενώ κατά τους Μυκηναϊκούς προστατεύθηκε με ισχυρό τείχος. Το νεκροταφείο αυτού του οικισμού βρισκόταν στην περιοχή όπου εντοπίζεται σήμερα το χωριό Χρισσό, το όνομα του οποίου αποτελεί παραφθορά του αρχαίου τοπωνυμίου. Με το τέλος της Μυκηναϊκής περιόδου, η πόλη εγκαταλείφθηκε. Για την πόλη Κρίσσα γίνεται αναφορά από τον Όμηρο τόσο στον 'Υμνο στον Απόλλωνα όσο και στον Κατάλογο των Νηών της Ιλιάδας. Αναφέρεται ότι ιδρυτής της πόλης ήταν ο γιος του Φώκου, Κρίσος, πατέρας του βασιλιά Στροφίου, στην αυλή του οποίου είχε περάσει την παιδική του ηλικία ο Ορέστης, μαζί με το γιο του Στροφίου, Πυλάδη. Η Κρίσα παρέμεινε μάλλον ένα ισχυρό κέντρο, αφού ο Στράβων αναφέρει ότι ήταν η μητρόπολη του Μεταποντίου στην Κάτω Ιταλία, κοντά στον Τάραντα. Το “Κρισαίο πεδίο”, κατάφυτο σήμερα από ελαιόδεντρα, μετά τον Α' Ιερό πόλεμο, είχε αποδοθεί στο ιερό του Απόλλωνα.